Мулат ҳамааш хеле майда аст, на танҳо синаҳояш, балки норка ва хараш низ. Ва камараш чй бошад, чй камар, мисли камари мурча. Дар маҷмӯъ, киска танг аз чунин дик танҳо як девона девона шуд. Аммо вай ягона нола мекард ва оё он мард тамоман чубин буда, дар паҳлӯяш чунин дик ва мулат дошт? Базӯр то охир расидам, ҳамааш варам карда, сахт шудам, қариб даҳ бор худамро ҷӯш кардам.
Зани оддии хушруй, ин тавр нест, ки дар кучое бо пулу бе рифола сих занад! Албатта, ман дар кӯча шикофтам, аммо албатта бо рифола. Ҳатто агар шумо ба шарики худ бовар кунед, шумо ҳоло ҳам дар кӯча мемонед. Ман фикр мекунам, ки дар сармо ва дар кӯча он махсусан гуворо нест!